به گزارش روابط عمومی اداره کل بهزیستی استان اصفهان به نقل از اصفهان زیبا دروازه گلبال از سه دروازه شبیه گل کوچک چسبیده بههم تشکیل شده و تور آن نیز شبیه دروازه فوتبال است که دو دروازه متشکل از شش دروازه متصل بههم در فاصله معین روبهروی هم قرار میگیرند. زمین گلبال مستطیلی به طول ۱۸ و عرض ۹ متر است و دروازهها در این زمین در عرض ۹ متری قرار دارند.
برخلاف دیگر رشتههای ورزشی نابینایان و کمبینایان که ورزشکاران کلاسبندی میشوند، در رشته گلبال، دو تیم سه نفره روبهروی هم با زدن چشمبندی به صورت، حکم نابینای مطلق را پیدا کرده و در دو نیمه دوازده دقیقهای با هم رقابت میکنند.
توپ گلبال که اندازه آن شبیه توپ بسکتبال است، دارای هشت روزنه بوده و زنگولههایی داخل آنها جای دارد .در طول مسابقه، سکوت کاملی حکمفرماست تا ورزشکاران بتوانند با پیگیری صدای توپها با قوانین خاص بازی به تیم مقابل گل بزنند.
در صورت اعمال هرگونه خطا مانند خطاهای لانگبال، هایبال و چشمبند، بازیکنی که خطا کرده در سه دروازه در مقابل پنالتی تیم حریف میایستد.
با توجه به شرایط کرونایی و تعطیلی سالنهای ورزشی، تمرینات تیم گلبال اصفهان نیز تعطیل بوده و پس از نارنجیشدن رنگ کرونایی اصفهان و مجاز شدن فعالیت اماکن ورزشی، دومین جلسه تمرینی گلبال است که پیگیری میشود؛ همچنین چهار ورزشکار در تمرین حضور دارند و یک ورزشکار دیگر هم در ادامه به آنها ملحق میشود. ورزشـکـاران وســط زمـیـن مـشغـول گرمکردن هستند که با یکی از آنها به گفتوگو مینشینیم. عباس هاشمی که سابقه فعالیت حدود 10 ساله در این رشته را داشته، درباره آشناییاش با رشته گلبال میگوید: به دلیل اینکه در مدرسه ابابصیر تحصیل میکردم، در زنگهای ورزش با رشته گلبال آشنا شدم و بعدها به دلیل علاقهمندی به این رشته، به صورت حرفهای آن را ادامه دادم. هاشمی هفتهای چند جلسه تمرینات گلبال را در این سالن و زیر نظر نباتی انجام میدهد و تمرینات بدنسازی را هم در باشگاههای سطح شهر دنبال میکند.
او با بیان اینکه همه باشگاههای بدنسازی مناسب حضور ورزشکاران کمبینا و نابینا نیست، میگوید: وسایل باشگاه باید برای استفاده ما مناسب باشد و مربی نیز از رشته گلبال شناخت داشته باشد تا بداند چه تمریناتی برای این رشته نیاز است. از لحاظ نورپردازی نیز باشگاه باید به گونهای باشد که امکان استفاده امثال من وجود داشته باشد؛ ضمن اینکه دیگر ورزشکاران باشگاه هم باید شرایط ما را درک کنند. هاشمی که عضو تـیـم بهزیستی اصفهان در لـیــگ گـلـبـال کشوری است، در اینباره تصریح میکند: تیم بهزیستی اصفهان در لیگ دسته دوم کشور حضور داشت و توانستیم جواز حضور در لیگ برتر را به دست بیاوریم و از سال 92 تاکنون در لیگ برتر هستیم.
او ادامه میدهد: تیم بـهـزیــسـتـی اصفهان، جزو تیمهای برتر کشوری است و در لیگ برتر همواره یکی از رتبههای اول تا سوم را از آن خود میکند آنطـور که هـاشمی میگوید، رقـابتهای لـیـگ بــرتــر گـلـبـال باشگاههای کشور به صورت رفت و برگشتی برگزار میشود و برای هر مرحله یک استان میزبان خواهد شد.
هــاشــمـی ادامه میدهــد: با تیم بهزیستی اصفهان برای حضور در لیگ برتر قرارداد بستهایم و هزینههای اعزام نیز بر عهده بهزیستی است و از حمایتهای انجامشده از این تیم تشکر میکنم.
این ورزشکار گلبال که هنوز نتوانسته به تیم ملی دعوت شود، فعالیت حرفهایتر در این رشته را برای آینده خود برنامه ریزی کرده است و در نظر دارد با تمرینات منظم و تلاش بیشتر به هدف مهمش که رسیدن به تیم ملی و حضور در رویدادهای بین المللی است، دست پیدا کند.
هاشمی معتقد است عامل اصلی نتیجهگیری در گـلـبـال تـمـرکـز یک ورزشکار است وهرچه تمرکز بیشتری داشته باشی، میتوانی در این رشته موفقتر باشی؛ ضمن اینکه آمادگی جـسـمـانــی هم از اهـمـــیـت زیادی برخوردار است.
او ادامه میدهد: در رشته گلبال اگر آمادگی جسمانی ورزشکار بالا نباشد، دچار مصدومیت میشود و نمیتواند تحرک لازم را داشته باشد؛ زیرا در این رشته تمام نقاط بدن تحت فشار است.
پس از پایان گفتوگو با هاشمی، او به دیگر ورزشکارانی که آرام دور سالن میدویدند، ملحق شد.
محمد ابراهیمزاده مطلق، مربی بوشهری و دستیار نباتی در تیم ملی به طور اتفاقی در تمرین تیم گلبال اصفهان حضور یافته است.
ابراهیمزاده به فعالیتش در ورزش معلولان اشاره کرده و میگوید: رشته من دوومیدانی بود و دبیر ورزش بودم، زمانی که جنگ تازه تمام شده بود، متوجه شدم جانبازانی که درگیر مشکلاتی چون قطع عضو، نابینایی و قطع نخاع بودند، نیاز به فعالیت در رشتههای ورزشی متناسب با شرایطشان دارند و از این رو به خدمت به این افراد علاقهمند شدم.
او با بیان اینکه گلبال از حدود سال68 وارد کشور شد و با این رشته آشنا شده است، میافزاید: آن زمان همه ورزشکاران جانباز بودند که امروزه کمتر کسی از آنها در ورزش فعالیتی دارد، مگر افرادی که آن زمان سن کمی داشتند و هنوز هم فعال هستند.
آنطور که ابراهیمزاده میگوید، فعالیت ورزش معلولان در سالهای اولیه پس از جنگ در تمام رشتهها چون گلبال، فوتبال هفتنفره و دوومیدانی بوده و بعدها فدراسیونها مستقل شدند و رشتههای نابینایان زیر مجموعه یک فدراسیون قرار گرفتند.
او درباره وضعیت رشته گلبال در بوشهر نیز تأکید میکند: پیشتر سه شهرستان فعال داشتیم و بیشتر ورزشکاران گلبال هم جانباز بودند؛ اما ورزشکار جدیدی جذب نشد تا این رشته توسعه زیادی پیدا نکند و فعلا مرکز استان فعالیت دارد.
این مربی که از سال 80 با تیم ملی گلبال در مقاطع مختلف با عناوینی چون مربی و سرمربی همکاری داشته، فعلا دستیار تیم ملی و مربی بدنساز این تیم است که با تیم ملی سابقه کسب دو رتبه سومی جهانی را دارد و به همراه این تیم در دو دوره پاراالمپیک نیز شرکت کرده که در پاراالمپیک پکن هفتم شده و در پاراالمپیک لندن نیز پنجم شده است.
او با بیان اینکه در آسیا تیمهای ایران و چین مدعیان اصلی هستند، میگوید: تیمهای کشورهای شرق آسیا برنامهریزی زیادی برای این رشته دارند و قطعا تا چند سال دیگر از ما جلو میزنند. تیمهای ما بازی تدارکاتی ندارند و وزارت ورزش و جوانان بودجهای برای گلبال در نظر ندارد. گلبال در طول سال یکی دو رویداد دارد و یک بازیکن شاید کمتر از ده بازی رسمی در طول سال دارد. ابراهیمزاده میافزاید: فدراسیون ورزشهای زیادی را زیر مجموعه دارد و باید به همه آنها رسیدگی کند و حجم کار زیاد است؛ اما اگر گلبال یک فدراسیون مستقل بود، احتمالا رسیدگی بیشتری به آن میشد.
مهدی نباتی در ورزش نابینایان و کمبینایان چهره شناخته شدهای است و قهرمانی تیم ملی گلبال در بازیهای پاراآسیایی جاکارتا 2018 نیز با سرمربیگری او در تیم ملی رخ داد.
در حین نظارت نباتی بر روند تمرینات ورزشکاران، از او خواستیم تا دقایقی گفتوگو کنیم و در این فاصله، مربی بوشهری تیم ملی گلبال بر تمرینات نظارت داشت.
دبیر هیئت نابینایان و کمبینایان استان اصفهان در ابتدای گفتوگو به وضعیتی که کرونا بر ورزش به ویژه رشته گلبال تحمیل کرده است، اشاره کرده و میگوید: از بهمن 98 که کرونا آمد، تأثیر مستقیمی روی تمرینات رشته گلبال داشت و تقریبا نزدیک به دو سال تعطیل بود؛ البته به صورت مقطعی و کوتاه تمرینات از سر گرفته میشد و دوباره قطع میشد، امیدوار هستیم این بیماری ریشهکن شود و بتوانیم چون گذشته به طور مرتب تمرین کنیم؛ زیرا در این مدت هر بار قرار بوده ورزشکاران این رشته جمع شوند و تمرینات منسجم شود، موج دیگری از کرونا آمده است.
گلبال رشته تخصصی ورزشکاران نابینا در ایران است و به گفته نباتی، بعد از جنگ جهانی دوم شکل اولیه این رشته در کشورهای اروپایی شکل گرفت و آغاز فعالیت آن در ایران نیز به بعد از جنگ تحمیلی باز میگردد که در ابتدا زیرنظر فدراسیون جانبازان و معلولان فعالیت داشت؛ اما بعدها فدراسیون کمبینایان و نابینایان تأسیس شد که رشتههای ورزشی نابینایان را زیر نظر گرفته بود.
آنطور که نباتی میگوید، پس از تعطیلی دو فصلی لیگ و با عادی شدن وضعیت کرونایی، قرار است لیگهای بانوان و آقایان دوباره راهاندازی شود و تیم اصفهان نیز در این رویداد شرکت خواهد کرد و در مسابقات قهرمانی کشور نیز جزو پنج تیم برتر اول کشور هستیم.
به گفته او، اصفهان جزو معدود استانهـــایـــی است که در تــمـــــام رشتــههـــــای ورزش نـابـینـایــان و کمبینایان فعالیت دارد و هر ساله مربیان هیئت با مراجعه به مدارس ویژه نابینایان، از بین آنها برای رشـــتــههـــــای زیرمجموعه هیئت استـعـدادیـابـــی میکنند.
نباتی میافزاید: کودکان نابینا در مدارس ویژه در حد ابتدایی در زنگ ورزش با رشته گلبال آشنا میشوند و با توجه به فعالیت بسیاری از افراد نابینا در رشته گلبال، لیگ باشگاهی و مسابقات قهرمانی کشور با استقبال خوبی مواجه میشود.
آنطور که دبیر هیئت کمبینایان و نابینایان استان میگوید، در رشته گلبال سه شهرستان نجفآباد، کاشان و اصفهان فعال هستند و ورزشکاران خمینیشهر نیز با توجه به بعد مسیر در اصفهان فعالیت میکنند و عدم فعالیت در دیگر شهرستانها نیز به این دلیل است که تعداد علاقهمندان در دیگر شهـــرهــــا به حد نـصـــاب نمیرسد.
نباتی درباره شرایط تیم ملی گلبال آقایان نیز میگوید: از آبان 98 که آخرین مسابقه کسب سهمیه پاراالمپیک توکیو بود و دوم شدیم و از آسیا نیز تنها تیم چین سهمیه گرفت، رویداد بینالمللی دیگری نداشتهایم، رویداد نزدیک مسابقات کسب سهمیه جهانی در مسابقات آسیا پاسفیک از بهمن تا اسفند سال جاری است که انتخابی مسابقات جهانی را دارد و سه تیم برتر راهی مسابقات جهانی خواهند شد و بعد از آن باید مهیای شرکت در بازیهای پاراآسیایی شویم.
او در پاسخ به پرسشی درباره حضور اصفهانیها در تیمهای ملی گلبال آقایان و بانوان هم تأکید دارد، محمد سرنجی در تیم ملی آقایان و طیبه استکی، حبیباللهی و مظاهری نمایندگان اصفهان در تیم ملی گلبال بانوان هستند، در تیم ملی جوانان که آبان باید در بحرین در بازیهای آسیایی جوانان به میدان برود، دو ورزشکار ملیپوش داریم. سرمربی تیم بانوان جوانان و دستیار تیم ملی بزرگسالان نیز از اصفهان هستند.
دبیر هیئت نابینایان و کمبینایان استان اصفهان ادامه میدهد: اصفهان در رشته دوومیدانی فعالیت خوبی دارد و مربی تیم ملی دوومیدانی از اصفهان است و چندین ورزشکار ملیپوش در بخشهای بانوان و آقایان داریم، در رشته پاورلیفتینگ نیز سرمربی تیم ملی اصفهانی است و چهار ورزشکار اصفهانی در این تیم حضور دارند، در رشته شطرنج سه ورزشکار به تیم ملی معرفی کردهایم و در رشته شنا در اردوهای تیم ملی، دو نماینده در تیم جوانان داریم. رشته فوتسال نیز فعال شده؛ اما هنوز ورزشکار ملیپوش نداریم.
نباتی در رابطه با هیئت نابینایان و بهزیستی اســـتان هم میگوید: خوشبختانه ارتباط بسیار خوبی با بهزیستی داریم و مدیرانی که رئیس هیئت شدهاند، همکاری بسیار خوبی داشتهاند و بهزیستی حتی از اداره ورزش و جوانان نیز بیشتر برای ما کار کرده است، تا این زمان هنوز بودجهای از اداره کل نگرفتهایم و حمایتها تاکنون از بهزیستی و فدراسیون بوده است. نداشتن دفتر مستقل برای هیئت نابینایان و کمبینایان استان سالهاست به دغدغهای برای ورزشکاران این هیئت تبدیل شده؛ اما آنطور که دبیر هیئت میگوید، اواخر سال گذشته دفتری در اداره ورزش شهرستان اصفهان در محل چهارراه تختی به هیئت اختصاص یافت تا هیئت پس از بیست سال دفتردار شود اما تجهیز دفتر با هیئت بود و هفتهای سه روز نیز فعال است.
با توجه به ایـنکه این هیئت مخاطبان خاص خود را دارد، افراد و خانوادههای آنها از همان دوران مدرسه در جریان فعالیتهای ورزشی این قشر قرار میگیرند؛ اما تنها برخی از خانوادهها برای سوق فرزندانشان به عرصه ورزش، تمایل دارند.
نباتی که سالهاست در حوزه ورزش نابینایان فعالیت میکند، از همه خانوادههایی که فرزند کمبینا یا نابینا دارند، درخواست دارد آنها را به سمت ورزش هدایت کنند؛ زیرا به اعتقاد او تنها راه مستقلشدن این افراد و اینکه روی پای خودشان بایستند، ورزش است.
او با بیان اینکه همه رشتهها فعال است و در هر رشتهای میتوانند فعالیت کنند، میگوید: ورزش تأثیر بسیار زیادی در جلوگیری از انزوای افراد کمبینا و نـابـیـنـا دارد و اگر خانوادهها در جریان تأثیر ورزش قرار بگیرند، حتما برای ورود فرزندانشان به عرصه ورزش، تمایل پیدا میکنند.
نباتی در حین حرکت به سـمــت ورزشکاران و ملحقشدن به آنها، به توپ گلبالی که در سالن در حرکت است، اشاره کرده و میگوید: این توپها ساخت کشور آلمان است و با توجه به تحریمها، ورود آن به کشور با مشکلات زیادی مواجه شده و فعلا تنها توپ مورد استفاده ماست.
پنج ورزشکار گلبال حاضر در سالن به دو گره سه و دو نفره تقسیم شدهاند و با جدیت در حال تمرین هستند و پس از دقایقی که از تمرین سپری میشود، از باسابقهترین آنها دعوت میکنیم که برای دقایقی همکلام شویم.
حسینعلی اکبری، نابینای مطلقی است که از سال 71 و در مدرسه جذب رشته گلبال شده و اولین مربی او حاجاکبر مستأجران است که پس از چهار سال فعالیت در این رشته به تیم ملی دعوت شده است. اولین تجربه بینالمللی اکبری در مسابقات جهانی ایتالیا بوده، دو سال بعد در جام جهانی اسپانیا و بهعنوان کاپیتان تیم ملی در رقابتهای جهانی کانادا شرکت کرده؛ اما به دلیل محرومیت چند ساله تیم ملی گلبال از حضور در رویدادهای بینالمللی، در حسرت تجربه پاراالمپیک مانده است.
او که کارمند سازمان حملونقل و پایانههای امیرکبیر است، معتقد است ورزشکاران برای رفتوآمد با دشواری مواجه هستند، برخی دیگر نیز که شاغل هستند، به دلیل تداخل زمانی کارشان به زمان تمرینات، نمیتوانند در تمرینها حضور یابند.
اکبری که عضو و سرپرست تیم بهزیستی اصفهان است، با بیان اینکه بهزیستی تاکنون برای این تیم مایه گذاشته، بر این باور است که ورزش تأثیرگذاری زیادی دارد و نیاز است افراد شکستها و بردها را تجربه کنند تا از آن برای زندگی خود عبرت بگیرند.
او از خانوادهها درخواست میکند فرزندان کمبینا یا نابینای خود را به سمت ورزش هدایت کنند تا در این محیط رشد اجتماعی بهتری داشته باشند.
اکبری پس از خداحافظی از ما به تمرین ملحق میشود و پس از چند عکس یادگاری از اعضای تیم و مربیان، سالن تمرین را ترک میکنیم.
گزارش از : مهری مصور
نظر شما